Pracodawca powinien usunąć te dane osobowe pracowników, wobec których nie ma już podstawy prawnej do ich przetwarzania.
Sam fakt rozpoczęcia stosowania w Polsce RODO czy nowej ustawy o ochronie danych osobowych nie powoduje jeszcze obowiązku usunięcia danych osobowych pracowników pozyskanych przed 25 maja 2018 r. Trudno zresztą, aby taki obowiązek istniał – pracodawcy byliby praktycznie sparaliżowani. Jak bez możliwości przetwarzania danych osobowych pracowników wykonać przelew wynagrodzenia, udzielić urlopu czy prowadzić ewidencję czasu pracy?
Natomiast bez wątpienia należy przestać przetwarzać te dane osobowe, co do których pracodawca nie ma podstawy do ich przetwarzania. W szczególności dane osobowe powinny zostać usunięte bezzwłocznie, jeżeli są zbędne do realizacji celu, dla którego zostały zebrane. Dane powinny być więc usunięte, kiedy nie są już potrzebne w kontekście celu, dla którego zostały pobrane. Jeżeli więc pracodawca nie ma już prawa przetwarzać danych osobowych, to należy je usunąć.
W art. 17 ust. 1 lit. a RODO przyznano osobie, której dane dotyczą, prawo żądania od administratora niezwłocznego usunięcia dotyczących jej danych osobowych, jeżeli:
Po zgłoszeniu takiego żądania administrator ma obowiązek bez zbędnej zwłoki usunąć dane osobowe, jeżeli dane osobowe nie są już niezbędne do celów, w których zostały zebrane lub w inny sposób przetwarzane.
Przechowywanie danych w chmurze polega na zapisywaniu i zarządzaniu danymi na zdalnych serwerach, które są dostępne przez internet. Zamiast przechowywać pliki na lokalnych dyskach twardych lub serwerach, użytkownicy mogą korzystać z infrastruktury dostarczanej przez dostawców usług chmurowych. Jest to wygodne i efektywne rozwiązanie, które zapewnia dostęp do danych z dowolnego miejsca, elastyczność, skalowalność oraz wysoki poziom bezpieczeństwa i niezawodności.
© Portal Poradyodo.pl