W ramach funduszu socjalnego pracodawca może zapewnić pracownikom możliwość korzystania z pożyczki. Jednocześnie ma prawo wymagać odpowiedniego zabezpieczenia np. poręczenia. To dość powszechne rozwiązania, nie oznacza jednak, że nie rodzi ono wątpliwości. Powstaje bowiem pytanie, jakie dane osobowe poręczyciela mogą być wymagane przez pracodawcę a także to, na jakiej podstawie je przetwarzać.
W zakresie zakładowego funduszu świadczeń socjalnych pracodawcy mają całkiem spory poziom autonomii – zgodnie bowiem z art. 8 ust. 2 ustawy o ZFŚS zasady i warunki korzystania z usług i świadczeń finansowanych z funduszu socjalnego oraz zasady przeznaczania środków na poszczególne cele i rodzaje działalności socjalnej określa pracodawca w regulaminie.
Regulamin ZFŚS nie może pozostawać w sprzeczności z zasadami wynikającymi z przepisów prawa pracy, w szczególności w zakresie równego traktowania pracowników, ale również z zasadami przetwarzania danych osobowych wynikających z RODO.
Powszechną praktyką funkcjonującą w zakładach pracy prowadzących działalność socjalną jest przyznawanie pożyczek. Najczęściej w proces przyznawania pożyczki zaangażowany jest nie tylko pracodawca prowadzący działalność socjalną, osoby przez niego upoważnione do przetwarzania danych osobowych w ramach działalności socjalnej ale również sam zainteresowany przyznaniem pożyczki, jak również poręczyciele pełniący funkcję dodatkowego zabezpieczenia spłaty pożyczki.
Poręczenie jest rodzajem umowy w ramach której poręczyciel zobowiązuje się względem wierzyciela wykonać zobowiązanie w przypadku, gdyby dłużnik swojego zobowiązania nie wykonał.
Rzeczą oczywistą jest, że pracodawca musi dysponować określonym katalogiem danych osobowych osób występujących w roli poręczycieli - zarówno w przypadku gdy poręczającymi są osoby rekrutujące się spośród pracowników jak również osoby z zewnątrz.
Przepisy powszechnie obowiązujące regulujące działalność socjalna pracodawcy nie odnoszą się do zakresu danych osobowych osób występujących w roli poręczycieli. Dlatego powstaje problem z prawidłową oceną zakresu danych - tak aby nie narazić się na zarzut nadmiarowego ich przetwarzania. Powszechną praktyką - i wydaje się, że jednocześnie złotym środkiem jest pozyskiwanie danych takich jak::
Dane te będą wystarczające do ewentualnego dochodzenia roszczenia z tytułu niespłaconej pożyczki od poręczyciela.
Za podstawę prawną przetwarzania danych osobowych poręczycieli przyjmuje się art. 6 ust 1 pkt b RODO. Zgodnie z przywołanym przepisem przetwarzanie jest zgodne z prawem gdy jest niezbędne do wykonania umowy, której stroną jest osoba, której dane dotyczą (w omawianym przypadku chodzi o dodatkową umowę jaką jest umowa poręczenia). Podstawą prawną przetwarzania danych osobowych poręczycieli nie będzie natomiast sam regulamin przewidujący taką formę zabezpieczenia pożyczki - zakres danych osobowych poręczycieli jak już wspomniano nie wynika z przepisów powszechnie obowiązujących i trudno uznać aby regulamin stanowił samoistną podstawę prawną w zakresie przetwarzania danych osobowych poręczycieli.
Przechowywanie danych w chmurze polega na zapisywaniu i zarządzaniu danymi na zdalnych serwerach, które są dostępne przez internet. Zamiast przechowywać pliki na lokalnych dyskach twardych lub serwerach, użytkownicy mogą korzystać z infrastruktury dostarczanej przez dostawców usług chmurowych. Jest to wygodne i efektywne rozwiązanie, które zapewnia dostęp do danych z dowolnego miejsca, elastyczność, skalowalność oraz wysoki poziom bezpieczeństwa i niezawodności.
© Portal Poradyodo.pl
