Przyjęcie wiążącej decyzji EROD krok po kroku

Na początku wiodący organ nadzorczy niezwłocznie przekazuje innym organom nadzorczym, których sprawa dotyczy, stosowne informacje dotyczące danej sprawy. W szczególności niezwłocznie przedkłada innym organom nadzorczym, których sprawa dotyczy, projekt decyzji w celu uzyskania ich opinii i należytego uwzględnienia ich uwag.

Wiodący organ nadzorczy w przypadku transgranicznego postępowania ma na celu koordynowanie spraw, w których zaangażowane są inne krajowe organy nadzorcze.

Następnie w terminie 4 tygodni od otrzymania wniosku o opinię organ nadzorczy, którego sprawa dotyczy, może zgłosić sprzeciw wobec projektu decyzji.

Sprzeciw ten powinien mieć znaczenie dla sprawy i być uzasadniony.

Jeśli wiodący organ nadzorczy:

• nie przychyla się do sprzeciwu lub

• sądzi, że sprzeciw nie ma znaczenia dla sprawy lub nie jest uzasadniony,

wówczas przekazuje sprawę w ramach mechanizmu spójności, o którym mowa w art. 63 RODO. W ten sposób trafia ona do Europejskiej Rady Ochrony Danych w celu rozstrzygnięcia.

Wreszcie EROD może przyjąć wiążącą decyzję. Staje się to możliwe, gdy:

• organ nadzorczy, którego sprawa dotyczy, zgłosił istotny i uzasadniony sprzeciw wobec projektu decyzji wiodącego organu nadzorczego,

• wiodący organ nadzorczy nie przychylił się lub odrzucił sprzeciw.

Wiążąca decyzja dotyczy wszystkich spraw, które są przedmiotem istotnego i uzasadnionego sprzeciwu. W szczególności dotyczy tego, czy doszło do naruszenia przepisów RODO.

W konsekwencji wiodący organ nadzorczy przyjmuje swoją ostateczną decyzję skierowaną do administratora na podstawie decyzji EROD. Musi to uczynić bez zbędnej zwłoki i najpóźniej miesiąc po notyfikacji decyzji przez EROD. Wiążąca decyzja jest potem notyfikowana administratorowi, a następnie publikowana przez Radę na swojej stronie WWW.