W czasie pandemii stworzono możliwość przenoszenia pracowników samorządowych do innej jednostki na pewien czas. Takie przeniesienie cechuje się pewną specyfiką – przede wszystkim nie powoduje rozwiązania stosunku pracy i nawiązania nowego. To zaś ma wpływ na zasady przetwarzania danych osobowych przenoszonego pracownika przez pracodawcę przyjmującego.
W okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii wójt, burmistrz, prezydent miasta, w tym prezydent miasta na prawach powiatu, starosta oraz marszałek województwa może polecić:
pracownikowi podległego mu urzędu, tymczasowe przeniesienie,
kierownikowi podległej jednostki organizacyjnej, tymczasowe przeniesienie pracownika tej jednostki
do wykonywania innej pracy, niż określona w umowie o pracę, zgodnej z jego kwalifikacjami, w innej jednostce samorządowej, w tej samej lub innej miejscowości, na czas określony do 3 miesięcy (art. 3a ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych).
Przeniesienie ma na celu zapewnienie sprawnej realizacji zadań jednostki, do której przenoszony jest pracownik.
Przeniesienie pracownika nie powoduje rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą dotychczasowym. Przeniesienie powoduje przetwarzanie danych pracownika w drugiej jednostce, pomimo tego, że nie nawiązywany jest w niej stosunek pracy z tak przeniesionym czasowo pracownikiem.
Wykonywanie obowiązków służbowych nie jest możliwe jednak bez przetwarzania danych przeniesionego pracownika.
Zakres danych, których pracodawca może żądać od pracownika określa art. 221 Kodeksu pracy i obejmuje:
imię (imiona) i nazwisko;
datę urodzenia;
dane kontaktowe wskazane przez taką osobę;
wykształcenie;
kwalifikacje zawodowe;
przebieg dotychczasowego zatrudnienia;
adres zamieszkania;
numer PESEL, a w przypadku jego braku - rodzaj i numer dokumentu potwierdzającego tożsamość;
inne dane osobowe pracownika, a także dane osobowe dzieci pracownika i innych członków jego najbliższej rodziny, jeżeli podanie takich danych jest konieczne ze względu na korzystanie przez pracownika ze szczególnych uprawnień przewidzianych w prawie pracy;
wykształcenie i przebieg dotychczasowego zatrudnienia, jeżeli nie istniała podstawa do ich żądania od osoby ubiegającej się o zatrudnienie;
numer rachunku płatniczego, jeżeli pracownik nie złożył wniosku o wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych.
Nie wszystkie z tych danych są niezbędne dla wykonywania pracy w jednostce do której został oddelegowany pracownik, zatem to, jakie dane zostaną tej jednostce przekazane powinna wskazywać umowa powierzenia przetwarzania. Jej zawarcie jest niezbędne z uwagi na fakt, że w ustawie z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych brak jest regulacji pozwalającej na udostępnienie danych bez umowy.
Ustawa z 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (tekst jedn.: Dz.U. z 2020 r., poz. 1842 ze zm.) – art. 3a,
Przechowywanie danych w chmurze polega na zapisywaniu i zarządzaniu danymi na zdalnych serwerach, które są dostępne przez internet. Zamiast przechowywać pliki na lokalnych dyskach twardych lub serwerach, użytkownicy mogą korzystać z infrastruktury dostarczanej przez dostawców usług chmurowych. Jest to wygodne i efektywne rozwiązanie, które zapewnia dostęp do danych z dowolnego miejsca, elastyczność, skalowalność oraz wysoki poziom bezpieczeństwa i niezawodności.
© Portal Poradyodo.pl